Artikelen

notenbeeld

Gustav Mahler: Derde symfonie

In Mahlers Derde symfonie lijken orkestsolisten wel personages in een muziekdrama. Samen met de alt, de koren en het orkest geven ze vorm aan Mahlers kosmos, waarin het verhevene en het banale samengaan.

door Floris Don

notenbeeld

Jean Sibelius: Vijfde symfonie

Jean Sibelius reikte met zijn Vijfde symfonie vanuit het duister naar het licht. En hij kreeg het voor elkaar een vlucht zwanen in het ochtendlicht – een van zijn mooiste ervaringen ooit, aldus de componist – in klank te vatten.

door Michiel Cleij

notenbeeld

Beethoven/Liszt: Derde symfonie ‘Eroica’

In de negentiende eeuw raakten pianotranscripties van orkestwerken in zwang. Franz Liszt blonk erin uit. Van zijn meesterlijke Beethoven-bewerkingen nemen we er eentje onder de loep.

door Dirk Luijmes

notenbeeld

Hector Berlioz: Symphonie fantastique

Wat maakt de Symphonie fantastique zo aantrekkelijk? Niet alleen de in klank gegoten obsessieve en onbeantwoorde liefde, maar ook het veelvoud aan nieuwe orkestrale klankkleuren en het spel met conventies.

door Michel Khalifa

notenbeeld

Arnold Schönberg: Verklärte Nacht

Arnold Schönbergs Verklärte Nacht heeft twee gezichten; het omslagpunt is een gedurfde harmonische wending die halverwege plaatsvindt.

door Michel Khalifa

notenbeeld

Anton Bruckner: Vijfde symfonie

‘Verschiet als dirigent niet direct je kruit’, waarschuwde dirigent Eugen Jochem zijn vakgenoten als het over Bruckners Vijfde ging. De uitdaging zit ’m in het vasthouden van de spanning, tot de laatste noot.

door Floris Don

notenbeeld

Sofia Goebaidoelina: Altvioolconcert

Antoine Tamestit maakt zijn debuut bij het Concertgebouworkest met het Altvioolconcert van Sofia Goebaidoelina. ‘Mensen komen naar buiten met een veel beter idee van wat een altviool is.’

door Carine Alders

notenbeeld

Mozart: Klarinetconcert

Ondanks de majeurtoonsoort is Mozarts Klarinetconcert in A groot doordrenkt van weemoed. De menselijke klank van de klarinet maakt dat effect alleen maar sterker.

door Clemens Romijn

notenbeeld

Johann Sebastian Bach: Chaconne

Met behulp van een relatief simpel motief van vier noten creëerde Bach in zijn Chaconne een uniek muzikaal universum dat ons driehonderd jaar later nog altijd betovert. Wat maakt het stuk voor viool solo zo bijzonder?

door Noortje Zanen

notenbeeld

Felix Mendelssohn: Vioolconcert in e klein

Het is niet het meest virtuoze vioolconcert, maar juist daardoor bepaald niet eenvoudig. En het is metéén opletten geblazen.

door Piet De Loof

notenbeeld

Ludwig van Beethoven: Eerste symfonie

In Beethovens eersteling zijn de kiemen van zijn latere onstuimige symfonische stijl, waarin hij de Romantiek laat ontluiken, al aanwezig. Een duik in de noten.

door Jos van der Zanden

notenbeeld

Maurice Ravel: Bolero

‘Het is mijn enige meesterwerk, maar er zit geen muziek in.’ Toch werd Ravels Bolero misschien wel het populairste orkestwerk ooit. Waar zit ’m dat in? Hoe hield Ravel een in wezen uiterst voorspelbaar werk spannend?

door Michiel Cleij

notenbeeld

Serge Rachmaninoff: Symfonische dansen

Serge Rachmaninoff schreef zijn allerlaatste werk, de Symfonische dansen, twee keer op: voor een flink symfonieorkest én voor twee pianisten. Eén compositie, twee partituren; maar wat is er symfonisch aan?

door Rutger Helmers

notenbeeld

Sergej Prokofjev: Vijfde symfonie

In zijn Vijfde symfonie lijkt Sergej Prokofjev zowel de euforie als het lijden die oorlog met zich meebrengt te verklanken. Wat zeggen de noten?

door Carine Alders

notenbeeld

Wolfgang Amadeus Mozart: Vierde vioolconcert

Rond 1775 koos Mozart geregeld voor de opgewekte en stralende toonsoort D groot – ook voor zijn Vierde vioolconcert. Wat lijkt te beginnen als een straffe mars mondt al snel uit in lichtheid met een Frans karakter.

door Clemens Romijn

notenbeeld

Franz Liszt: Totentanz

Onder andere geïnspireerd door Hans Holbeins serie houtsneden met het thema ‘dodendans’ schreef Franz Liszt zijn eigen dodendans. Hoe klinken die dansende skeletten uitgevoerd door een symfonieorkest en een pianosolist?

door Christo Lelie