column
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: liefdadigheid.
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column voor Preludium weten wat haar zoal bezighoudt. Deze maand: Apenkooi.
Editie januari
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column voor Preludium weten wat haar zoal bezighoudt. Deze maand neemt ze afscheid van Mariss Jansons.
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: wat is de dresscode bij de opera?
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column voor Preludium weten wat haar zoal bezighoudt. Deze maand: Japans en Nederlands publiek.
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: muzak bij plastic bloemen.
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: muziektherapie bij Alzheimer?
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column voor Preludium weten wat haar zoal bezighoudt. Deze maand: kledingkeuzestress.
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: muziek in het verzorgingshuis.
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column voor Preludium weten wat haar zoal bezighoudt. Deze maand: een nieuwe naam voor het Concertgebouworkest.
Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: de boedel van Paganini.
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column voor Preludium weten wat haar zoal bezighoudt. Deze maand: in alles zit muziek.
Onlangs was ik heel even beroemd. Het valt me op dat verrassend veel mensen (ook werkende, misschien wel juist die) het meekrijgen als je bij een middagtalkshow zit. Maar het is heerlijk dat vrijwel niemand het na drie weken nog weet.
Zijn we ons brein of hebben we een vrije wil? Muziek maakt die vraag op slag irrelevant. Het spreekt vanzelf dat je honderd uur studeert als de muziek daarom vraagt en bereid bent een pianissimo nog zachter dan onhoorbaar te spelen.
Vroeger zat ik uren voor een concert begon al voor de toegangsdeur te wachten, zodat ik zodra die opende naar voren kon rennen, naar het midden. Geweldig! Maar vooraan krijg je dus niet echt de finesses van de muziek mee.
Bij iedere nieuwe (gast)dirigent is het spannend hoe de samenwerking met het orkest, zowel muzikaal als persoonlijk, zal uitpakken. Wat heeft een ideale chef in huis?
