‘In de pauze mocht ik Haitink ontmoeten’

‘Als ­kleine jongen luisterde ik graag klassieke muziek op de radio. Ik dirigeerde dan mee met een zelfgemaakte stok. Zo leerde ik het Concertgebouworkest kennen. Op een dag schreef ik een brief naar het orkest waarin ik om handtekeningen vroeg. Die kreeg ik ook, met mooie foto’s van chef-dirigent Eduard van Beinum en van de jonge Bernard Haitink.

Kort daarna kreeg ik nog een brief – die heb ik nog steeds bewaard – van de redactie van een tijdschrift. Die nodigden mij uit voor een rondleiding in Het Concertgebouw voor hun rubriek ‘Op Stap’. Waarschijnlijk had het orkest mijn naam doorgegeven omdat ik ze net had geschreven.

Zodoende ben ik op 26 september 1960 als dertienjarige vanuit Amersfoort met mijn moeder in de trein naar Amsterdam gereden. We werden in restaurant Keyzer ontvangen door – niet de minsten destijds – zakelijk leider Louis Waage en componist en ­artistiek leider Marius Flothuis. Daarna staken we de straat over en mocht ik een orkestrepetitie van Mahlers Eerste symfonie bijwonen vanuit de loge boven het podium. In de pauze mocht ik de trap af om Haitink te ontmoeten: ik zie ze nog hangen, de hele rij zweetdruppels onder z’n kin. We wisselden wat woorden uit. Daarna kreeg ik een rondleiding langs allerlei portretten in de foyers. Ik kreeg ook wat cadeaus: een boek over Van Beinum, bijvoorbeeld. En een mini-abonnement op Het Concertgebouw.

Ik ben daarna nog een aantal zondagmiddagen alleen met de trein naar Amsterdam gegaan voor concerten. Zo hoorde ik in die tijd voor het eerst Sinfonietta van Leoš Janáček, gedirigeerd door Rafael Kubelík. Daar was ik helemaal ondersteboven van. Ik ben een echte liefhebber van orkestmuziek geworden. Ik heb nu een abonnement op de avontuurlijke A-serie, want ik houd van de verrassingen van moderne orkestmuziek. Dat daagt me uit. Er is zoveel klankrijkdom in de klassieke muziek, daar wil ik gewoon kennis mee maken.

Thuis zet ik Sinfonietta nog steeds af en toe op. En dat dirigeren wat ik als kind deed, doe ik ook nog wel eens, dat vind ik heerlijk. Mijn partner heeft me een echte dirigeerstok gegeven. Al doe ik het voor mezelf, ik wil die intense kracht van de muziek overbrengen. Het voelt heel prettig om mijn lijf daarvoor in te zetten.’