Artikelen

Het worden vrolijke, spirituele en warme kerstdagen dit jaar in Het Concertgebouw. Trevor Pinnock leidt het Koninklijk Concertgebouworkest in Bachs Weihnachtsoratorium. 

In een eigen Spotlightserie viert het fameuze Jerusalem Kwartet onder meer de 175^e verjaardag van Dvořák. Het eerste programma van de serie bevat ook een kwintet en een sextet. ‘Kwartet plus geeft altijd iets speciaals’, vindt primarius Alexander Pavlovsky.

Voor ons musici is het niet altijd makkelijk maar wel heel leerzaam om te lezen wat er in de zaal overkomt van onze goede bedoelingen en inspanningen op het podium. Soms is het commentaar echter zo vilein dat we bij lezing vanzelf in een soort puberale lachbui uitbarsten.

Violiste Lisa Batiashvili is dit seizoen artist in residence bij het Koninklijk Concertgebouworkest. Deze maand staat ze voor het eerst in deze hoedanigheid op het podium. Een gesprek ter inleiding.

Voor haar nieuwe cd had Joyce DiDonato een avontuurlijk barokprogramma samengesteld, met een aantal niet eerder opgenomen aria’s. Maar na de aanslagen in Parijs was vrijblijvendheid geen optie meer en koos zij een andere invalshoek. Het werd In War and Peace, met als ondertitel Harmony through Music. ‘Mijn meest persoonlijke project ooit.’

Ook dit jaar gaat het Koninklijk Concertgebouworkest naar New York en Washington voor een bliksembezoek. De eerste keer dat het orkest de grote oversteek maakte, in 1954, ging dat heel anders. Preludium deed daar toen uitgebreid verslag van.

Componist Detlev Glanert schreef in 2016 in opdracht van het Concertgebouworkest een requiem ter nagedachtenis aan renaissanceschilder Jeroen Bosch, bekend om zijn duivelse taferelen. Glanert: ‘Wat Bosch schilderde, was de ultieme angst van zijn tijdperk.’

Dankzij de Leo Smit Stichting is het oeuvre van de in 1943 in Sobibor vermoorde componist Leo Smit hernieuwd onder de aandacht gekomen. Een aantekening op de bewaard gebleven kladversie van zijn vroege orkestwerk Silhouetten wekte ruim 70 jaar later de nieuwsgierigheid van dirigent Stéphane Denève.

James Ehnes is vergroeid met de solosonates en -partita’s van Bach. Ze zijn een ankerpunt in zijn violistenbestaan. Ze spelen, noemt hij ‘een mentale uitputtingsslag’. Toch doet hij niets liever. Deze maand twee avonden in de Kleine Zaal.

Ze heeft alles mee: een wonderschone sopraan die ze dankzij een feilloze techniek alle kanten op stuurt, haar uiterlijk, gevoel voor stijl en theater, een bijna grenzeloos repertoire. Aan dit alles dankt Anna Prohaska een overvolle agenda, maar ze blijft bescheiden, want ze is liever mens dan diva.

Flamencozangeres Mayte Martín streeft naar pure kunst en rekent af met uiterlijk vertoon. De zangeres uit Barcelona deelt het podium in september 2016 met het Koninklijk Concertgebouworkest in ‘Smeltkroes Andalusië’, de eerste aflevering in de nieuwe Horizon-serie van het orkest, in samenwerking met de Flamenco Biënnale.

In de laatste AAA-editie van seizoen 15/16, onder de noemer ‘pop-art’, gaat het Koninklijk Concertgebouworkest de samenwerking aan met componist en popmuzikant Ryan Lott en zijn driemansformatie Son Lux. ‘We leven in een fascinerende tijd, waarin de grenzen tussen popartiesten, producers, makers van elektronische muziek en klassieke musici aan het vervagen zijn.’ 

In de galerijen en foyers van Het Concertgebouw kun je oog in oog staan met grote dirigenten en beroemde solisten die op het podium hebben geschitterd. Ze zijn vereeuwigd in bijzondere kunstwerken, een ­portretcollectie die zorgvuldig wordt onderhouden.

New York, 5 april 2014, vroeg in de ochtend: paniek bij de Metropolitan Opera. De uitverkochte matineevoorstelling – en ­live-­uitzending – van Puccini’s La bohème staat plotseling op de tocht. De sopraan die Mimi zou vertolken blijkt geveld door griep. Nog zo’n vijf uur te gaan – waar vind je zo snel een topsopraan? 

Cellist Jean-Guihen Queyras is dit seizoen (15/16) een aantal keren te gast in Het Concertgebouw. Hij is onder meer te horen in een eigen Spotlight-serie met muziek van Schumann, veel Schumann.

Op 24 april 2016 jongstleden overleed George Pieterson, 74 jaar oud. Van 1975 tot zomer 2004 was hij soloklarinettist van het Koninklijk Concertgebouworkest.