Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
column

Winkeltje

door Vrouwkje Tuinman
16 mrt. 2022 16 maart 2022

Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: het winkeltje van een artiest.

Als je iets té goed op tijd bent voor een concert, kun je soms het pittoreske beeld zien van de musicus die zelf zijn of haar winkeltje inricht. Meestal op een statafel of een van de bar gestolen kruk. Sommige artiesten hebben een prijslijstje in een plexiglas standaard. Anderen hebben hun moeder bij zich, of een vriend, om de cd’s te bewaken en in de pauze de gehoopte financiële transactie te voltrekken. Immers, het staat niet zo professioneel als je zelf met wisselgeld moet rommelen. De artiest moet mysterieus blijven, en kan zich beter pas na het concert onder de gewone mensen begeven, liefst voorzien van een viltstift.

Ik heb vrienden die al jaren een leven leiden waarin ze niet alleen continu met hun instrument slepen, maar ook met een koffer vol verkoopwaar. Pssssst! Kopen?

Onlangs gaf ik voor het eerst zelf een boek uit. Een uitstapje naast mijn publicaties bij echte uitgeverijen. Op een pallet arriveerden alle 500 exemplaren – in mijn huis dus. Je kon erop intekenen, daar had ik een digitaal formulier voor laten maken.

Toen begon het feest. Mensen vulden hun achternaam niet in, hun postcode ontbrak, vaak ook hun woonplaats (in dat geval was het meestal Amsterdam, trouwens). Ze onderhandelden over de prijs. Ze maakten geld over onder een andere naam, of vanaf een rekening die ‘Hatsekidee’ heette. Ze konden helaas pas volgende maand betalen. Ze verlangden een persoonlijke, zeer uitgebreide boodschap in het boek. Graag een op maat geschreven gedicht.

Vandaag is mijn vijfde dag als uitgever/postkantoor/duizenddingendoekje. Het loopt boven verwachting. Ik kan achter de slinkende stapel dozen de bank weer ontwaren. Mij hoor je niet. Maar: vroeger gingen er mensen met encyclopedieën langs de deuren, wat zou er van hen geworden zijn? En hoe vergaat het de musici, in een tijd dat alleen mensen met heel oude auto’s nog toegang tot een cd-lade hebben? Wat zetten zij straks op hun barkruk? Ik koop voortaan bij elk concert een cd.

Wie is Vrouwkje Tuinman?
Vrouwkje Tuinman publiceerde zes dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. In september 2019 verscheen haar bundel Lijfrente, waarvoor ze De Grote Poëzieprijs 2020 won. Ze werkt aan een nieuwe roman en schrijft geregeld voor theater- en ­familievoorstellingen.

Als je iets té goed op tijd bent voor een concert, kun je soms het pittoreske beeld zien van de musicus die zelf zijn of haar winkeltje inricht. Meestal op een statafel of een van de bar gestolen kruk. Sommige artiesten hebben een prijslijstje in een plexiglas standaard. Anderen hebben hun moeder bij zich, of een vriend, om de cd’s te bewaken en in de pauze de gehoopte financiële transactie te voltrekken. Immers, het staat niet zo professioneel als je zelf met wisselgeld moet rommelen. De artiest moet mysterieus blijven, en kan zich beter pas na het concert onder de gewone mensen begeven, liefst voorzien van een viltstift.

Ik heb vrienden die al jaren een leven leiden waarin ze niet alleen continu met hun instrument slepen, maar ook met een koffer vol verkoopwaar. Pssssst! Kopen?

Onlangs gaf ik voor het eerst zelf een boek uit. Een uitstapje naast mijn publicaties bij echte uitgeverijen. Op een pallet arriveerden alle 500 exemplaren – in mijn huis dus. Je kon erop intekenen, daar had ik een digitaal formulier voor laten maken.

Toen begon het feest. Mensen vulden hun achternaam niet in, hun postcode ontbrak, vaak ook hun woonplaats (in dat geval was het meestal Amsterdam, trouwens). Ze onderhandelden over de prijs. Ze maakten geld over onder een andere naam, of vanaf een rekening die ‘Hatsekidee’ heette. Ze konden helaas pas volgende maand betalen. Ze verlangden een persoonlijke, zeer uitgebreide boodschap in het boek. Graag een op maat geschreven gedicht.

Vandaag is mijn vijfde dag als uitgever/postkantoor/duizenddingendoekje. Het loopt boven verwachting. Ik kan achter de slinkende stapel dozen de bank weer ontwaren. Mij hoor je niet. Maar: vroeger gingen er mensen met encyclopedieën langs de deuren, wat zou er van hen geworden zijn? En hoe vergaat het de musici, in een tijd dat alleen mensen met heel oude auto’s nog toegang tot een cd-lade hebben? Wat zetten zij straks op hun barkruk? Ik koop voortaan bij elk concert een cd.

Wie is Vrouwkje Tuinman?
Vrouwkje Tuinman publiceerde zes dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. In september 2019 verscheen haar bundel Lijfrente, waarvoor ze De Grote Poëzieprijs 2020 won. Ze werkt aan een nieuwe roman en schrijft geregeld voor theater- en ­familievoorstellingen.

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.