Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
de werkdag

Violiste Candida Thompson: ‘Als de paniekknop aan staat, bereik ik het meeste’

door Frederike Berntsen
17 feb. 2021 17 februari 2021

Hoe ziet de werkdag van een violiste eruit? Eerst koffie, thee, uurtje mediteren? Candida Thompson doet haar dagelijkse routine uit de doeken.

  • Candida Thompson

    foto: Marco Borggreve

    Candida Thompson

    foto: Marco Borggreve

  • Candida Thompson

    foto: Marco Borggreve

    Candida Thompson

    foto: Marco Borggreve

‘Thuis heb ik een muziek­kamer, meestal studeer ik daar. Soms ook elders in huis, om een andere akoestiek te ervaren. Mijn bezigheden voor Amsterdam Sinfonietta behelzen niet alleen de noten, als artistiek leider ben ik ook druk met programmeren en plannen, vergaderingen, repetitieschema’s en het voorbereiden van de partijen.

Als ik eerlijk ben: ik vind het niet altijd even makkelijk om mezelf aan het werk te krijgen, maar eenmaal bezig gaat het goed. Ik kan erg chaotisch zijn, en dat past ook bij me, zo is mijn leefstijl, ook door de vele dingen die dagelijks moeten gebeuren. Als de paniekknop aan staat, bereik ik het meeste; wanneer ik te veel moet doen in te weinig tijd lukt het me altijd – schema’s heb ik daarbij niet nodig, ik weet wat er moet gebeuren en werk gestaag door. Als ik een lege dag vóór me heb, gaat alles veel langzamer. Liever heb ik dat er wat druk op de ketel staat.

‘De lunch sla ik over, daar heb ik geen behoefte aan.’

Tussen elf uur ’s morgens en vier uur ’s middags presteer ik op m’n best, een ochtendmens ben ik niet. Mijn dag begint na een kop zwarte thee, met melk. Pas daarna kom ik op gang. Dat theeritueel herhaalt zich aan het einde van de middag. De lunch sla ik over, daar heb ik geen behoefte aan. Soms kom ik ’s avonds in een energieflow en speel ik door wat ik de dagen ervoor heb gestudeerd, dan kan ik zien of het heeft gewerkt wat ik voor ogen had met de muziek.

Het afgelopen jaar, toen alles op z’n kop stond, heb ik me geregeld afgevraagd waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe en waar ik de muziek voor nodig heb. Over het algemeen gaat alles te gehaast, als er tijd is om de muziek te laten bezinken kun je er pas werkelijk iets mee zeggen. Mezelf één voelen met mijn viool is erg belangrijk voor me – vaak is het te druk om zover te kunnen komen. Maar áls het lukt, voel ik me een beter mens.’

Wie is Candida Thompson?
In 1995 werd de Britse violiste concertmeester van Amsterdam Sinfonietta; sinds 2006 is ze er ook artistiek leider. Daarnaast speelde ze kamermuziek met bijvoorbeeld Isaac Stern, Janine Jansen en Julian Rachlin. Met Xenia Jancovic op cello en Paolo Giacometti op piano vormt ze het Hamlet Piano­trio. Ook als soliste staat Candida Thompson regelmatig op het podium bij bekende ensembles en orkesten.

‘Thuis heb ik een muziek­kamer, meestal studeer ik daar. Soms ook elders in huis, om een andere akoestiek te ervaren. Mijn bezigheden voor Amsterdam Sinfonietta behelzen niet alleen de noten, als artistiek leider ben ik ook druk met programmeren en plannen, vergaderingen, repetitieschema’s en het voorbereiden van de partijen.

Als ik eerlijk ben: ik vind het niet altijd even makkelijk om mezelf aan het werk te krijgen, maar eenmaal bezig gaat het goed. Ik kan erg chaotisch zijn, en dat past ook bij me, zo is mijn leefstijl, ook door de vele dingen die dagelijks moeten gebeuren. Als de paniekknop aan staat, bereik ik het meeste; wanneer ik te veel moet doen in te weinig tijd lukt het me altijd – schema’s heb ik daarbij niet nodig, ik weet wat er moet gebeuren en werk gestaag door. Als ik een lege dag vóór me heb, gaat alles veel langzamer. Liever heb ik dat er wat druk op de ketel staat.

‘De lunch sla ik over, daar heb ik geen behoefte aan.’

Tussen elf uur ’s morgens en vier uur ’s middags presteer ik op m’n best, een ochtendmens ben ik niet. Mijn dag begint na een kop zwarte thee, met melk. Pas daarna kom ik op gang. Dat theeritueel herhaalt zich aan het einde van de middag. De lunch sla ik over, daar heb ik geen behoefte aan. Soms kom ik ’s avonds in een energieflow en speel ik door wat ik de dagen ervoor heb gestudeerd, dan kan ik zien of het heeft gewerkt wat ik voor ogen had met de muziek.

Het afgelopen jaar, toen alles op z’n kop stond, heb ik me geregeld afgevraagd waarom ik de dingen doe zoals ik ze doe en waar ik de muziek voor nodig heb. Over het algemeen gaat alles te gehaast, als er tijd is om de muziek te laten bezinken kun je er pas werkelijk iets mee zeggen. Mezelf één voelen met mijn viool is erg belangrijk voor me – vaak is het te druk om zover te kunnen komen. Maar áls het lukt, voel ik me een beter mens.’

Wie is Candida Thompson?
In 1995 werd de Britse violiste concertmeester van Amsterdam Sinfonietta; sinds 2006 is ze er ook artistiek leider. Daarnaast speelde ze kamermuziek met bijvoorbeeld Isaac Stern, Janine Jansen en Julian Rachlin. Met Xenia Jancovic op cello en Paolo Giacometti op piano vormt ze het Hamlet Piano­trio. Ook als soliste staat Candida Thompson regelmatig op het podium bij bekende ensembles en orkesten.

Hoe is de werkdag van...

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.