Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
de werkdag

De werkdag van Augustin Hadelich

door Frederike Berntsen
21 jan. 2022 21 januari 2022

Hoe ziet de werkdag van een violist eruit? Eerst koffie, thee, uurtje mediteren? Augustin Hadelich doet zijn dagelijkse routine uit de doeken.

  • Augustin Hadelich

    foto: Paul Glickman

    Augustin Hadelich

    foto: Paul Glickman

  • Augustin Hadelich

    foto: Paul Glickman

    Augustin Hadelich

    foto: Paul Glickman

‘Het enige wat je als routine zou kunnen zien in mijn leven is dat er geen sprake is van routine. Ik vind het fris en opwindend dat geen dag hetzelfde is. Dat vond ik erg moeilijk tijdens de pandemie, iedere dag zag er hetzelfde uit. Ik ben korte opnames gaan maken voor socialmediakanalen, om publiek te bereiken. Ik speel viool omdat ik dat zelf heerlijk vind, pas nu heb ik me gerealiseerd hoe belangrijk het voor me is als er mensen luisteren.

Mijn concertprogramma’s zijn afwisselend. Twintig keer tijdens een tournee Tsjaikov­ski’s Vioolconcert is niets voor mij. Als ik het stuk een paar keer heb gespeeld en ik pak het na een tijd weer op, is dat heel spannend en opnieuw een uitdaging – het fijne van goede muziek is dat die nooit verveelt. Mijn grootste bron van inspiratie vormt de afwisseling in mijn leven en in de muziek.

Koffie, thee, chocolade of alcohol gebruik ik niet, mijn lichaam moet alles natuurlijk oplossen, de slaperigheid ’s morgens en een jetlag. Een bordje pasta tijdens de lunch op de dag van een concert is wel iets dat geregeld terugkomt, dat geeft me precies de juiste energie op het podium en eenzelfde soort basisgevoel. Het is ook iets op zo’n dag waar ik controle over kan hebben. Als ik een ochtendconcert heb, neem ik die pasta de avond tevoren. Na het concert moet het liefst stil zijn, om de indrukken van de avond vast te kunnen houden.

Dagelijks toonladders studeren doe ik niet, de vingers en spieren opwarmen gaat meestal met het materiaal dat ik toch al moet bekijken. Ik begin in langzaam tempo. Vier à vijf studie-uren vormen het maximum voor mij, daarna ben ik niet meer productief. Dat is anders wanneer ik samenspeel. Pianist Charles Owen, met wie ik in de Kleine Zaal optreed, woont in Engeland, en ik in de Verenigde Staten. Áls we samenkomen maken we daar direct een lange speelsessie van, dat gaat gemakkelijk omdat je elkaar energie geeft en uitdaagt.’

Wie is Augustin ­Hadelich?
Augustin Hadelich, sinds 2014 Amerikaan, is kritisch op de cultuurpolitiek in zijn nieuwe thuisland: ‘Music, but particularly classical music, tends to be their last priority – ranking somewhere below sports, bars and massage parlors.‘ In zijn webblogs verzucht hij geregeld dat een online concert het in de verste verte niet haalt bij live. Desondanks startte hij in voorjaar 2020 het YouTube-kanaal ‘Hadelich at Home’, met onder meer Perkinson (op 11 februari ook op het programma).

‘Het enige wat je als routine zou kunnen zien in mijn leven is dat er geen sprake is van routine. Ik vind het fris en opwindend dat geen dag hetzelfde is. Dat vond ik erg moeilijk tijdens de pandemie, iedere dag zag er hetzelfde uit. Ik ben korte opnames gaan maken voor socialmediakanalen, om publiek te bereiken. Ik speel viool omdat ik dat zelf heerlijk vind, pas nu heb ik me gerealiseerd hoe belangrijk het voor me is als er mensen luisteren.

Mijn concertprogramma’s zijn afwisselend. Twintig keer tijdens een tournee Tsjaikov­ski’s Vioolconcert is niets voor mij. Als ik het stuk een paar keer heb gespeeld en ik pak het na een tijd weer op, is dat heel spannend en opnieuw een uitdaging – het fijne van goede muziek is dat die nooit verveelt. Mijn grootste bron van inspiratie vormt de afwisseling in mijn leven en in de muziek.

Koffie, thee, chocolade of alcohol gebruik ik niet, mijn lichaam moet alles natuurlijk oplossen, de slaperigheid ’s morgens en een jetlag. Een bordje pasta tijdens de lunch op de dag van een concert is wel iets dat geregeld terugkomt, dat geeft me precies de juiste energie op het podium en eenzelfde soort basisgevoel. Het is ook iets op zo’n dag waar ik controle over kan hebben. Als ik een ochtendconcert heb, neem ik die pasta de avond tevoren. Na het concert moet het liefst stil zijn, om de indrukken van de avond vast te kunnen houden.

Dagelijks toonladders studeren doe ik niet, de vingers en spieren opwarmen gaat meestal met het materiaal dat ik toch al moet bekijken. Ik begin in langzaam tempo. Vier à vijf studie-uren vormen het maximum voor mij, daarna ben ik niet meer productief. Dat is anders wanneer ik samenspeel. Pianist Charles Owen, met wie ik in de Kleine Zaal optreed, woont in Engeland, en ik in de Verenigde Staten. Áls we samenkomen maken we daar direct een lange speelsessie van, dat gaat gemakkelijk omdat je elkaar energie geeft en uitdaagt.’

Wie is Augustin ­Hadelich?
Augustin Hadelich, sinds 2014 Amerikaan, is kritisch op de cultuurpolitiek in zijn nieuwe thuisland: ‘Music, but particularly classical music, tends to be their last priority – ranking somewhere below sports, bars and massage parlors.‘ In zijn webblogs verzucht hij geregeld dat een online concert het in de verste verte niet haalt bij live. Desondanks startte hij in voorjaar 2020 het YouTube-kanaal ‘Hadelich at Home’, met onder meer Perkinson (op 11 februari ook op het programma).

Hoe is de werkdag van...

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.