Zo klinkt de zomer
door Martijn Voorvelt 24 mei 2021 24 mei 2021
Het is zomer! Welke muziek past daarbij? Alle zomerse klassiekers op een rijtje.
-
Zomermuziek
Zomermuziek
-
Zomermuziek
Zomermuziek
1
Frank Bridge – Summer (1915)
Lekker lui in het gras liggen luisteren naar die leeuwerik daarboven: Britten zijn gek op zomerse klankschappen. Vaughan Williams’ The Lark Ascending, het halve oeuvre van Frederick Delius, de voorbeelden zijn eindeloos. Voor nu kiezen we Bridges kleurrijke Summer.
2
Anton Webern – Im Sommerwind (1904)
Luttele weken na het voltooien van deze hoogromantische ‘idylle voor groot orkest’, met echo’s van Mahler en Richard Strauss, ontmoette Webern zijn latere leraar Arnold Schönberg – en ging het roer radicaal om.
3
Joseph Canteloube – Chants d’Auvergne (1923-30)
Als Canteloube je met zwoel georkestreerde liederen meelokt naar zijn geliefde Auvergne, wil je nooit meer terug! Komend seizoen staan delen uit de cyclus op het programma bij het Concertgebouworkest.
4
John Cage – Summer uit ‘The Seasons’ (1947)
In het zomerdeel uit Cages balletmuziek lijkt de tijd stil te staan. Dat structuur en klanken vooraf gedefinieerd zijn – je hoort het er niet aan af; de piano- en de orkestversie zijn even mooi. Zoemt daar een bijtje voorbij?
5
Emily Doolittle – A Short, Slow Life (2011)
Bij componiste en vogelgeluidenonderzoekster Emily Doolittle spiegelt de muziek zich aan de natuur, zoals in dit warmbloedige werk voor sopraan en orkest over een insectenleven.
6
George Gershwin – Summertime (1935)
Geen enkel zomerlijstje kan zonder de loom wiegende aria uit Porgy and Bess. Laat je meevoeren naar de katoenplantages van South Carolina.
7
Antonio Vivaldi – Vioolconcert in g klein, ‘Zomer’ uit ‘De vier jaargetijden’, op. 8 (1723)
Vivaldi laat horen hoe drukkend heet de Italiaanse zomer kan zijn; in september op het programma bij Janine Jansen en Amsterdam Sinfonietta.
8
Astor Piazzolla – Las cuatro estaciones Porteñas (1965-70)
In deze Argentijnse lezing van de vier seizoenen is de zomer een nerveuze tango met een middendeel dat zwetend op apegapen ligt. Colaatje?
1
Frank Bridge – Summer (1915)
Lekker lui in het gras liggen luisteren naar die leeuwerik daarboven: Britten zijn gek op zomerse klankschappen. Vaughan Williams’ The Lark Ascending, het halve oeuvre van Frederick Delius, de voorbeelden zijn eindeloos. Voor nu kiezen we Bridges kleurrijke Summer.
2
Anton Webern – Im Sommerwind (1904)
Luttele weken na het voltooien van deze hoogromantische ‘idylle voor groot orkest’, met echo’s van Mahler en Richard Strauss, ontmoette Webern zijn latere leraar Arnold Schönberg – en ging het roer radicaal om.
3
Joseph Canteloube – Chants d’Auvergne (1923-30)
Als Canteloube je met zwoel georkestreerde liederen meelokt naar zijn geliefde Auvergne, wil je nooit meer terug! Komend seizoen staan delen uit de cyclus op het programma bij het Concertgebouworkest.
4
John Cage – Summer uit ‘The Seasons’ (1947)
In het zomerdeel uit Cages balletmuziek lijkt de tijd stil te staan. Dat structuur en klanken vooraf gedefinieerd zijn – je hoort het er niet aan af; de piano- en de orkestversie zijn even mooi. Zoemt daar een bijtje voorbij?
5
Emily Doolittle – A Short, Slow Life (2011)
Bij componiste en vogelgeluidenonderzoekster Emily Doolittle spiegelt de muziek zich aan de natuur, zoals in dit warmbloedige werk voor sopraan en orkest over een insectenleven.
6
George Gershwin – Summertime (1935)
Geen enkel zomerlijstje kan zonder de loom wiegende aria uit Porgy and Bess. Laat je meevoeren naar de katoenplantages van South Carolina.
7
Antonio Vivaldi – Vioolconcert in g klein, ‘Zomer’ uit ‘De vier jaargetijden’, op. 8 (1723)
Vivaldi laat horen hoe drukkend heet de Italiaanse zomer kan zijn; in september op het programma bij Janine Jansen en Amsterdam Sinfonietta.
8
Astor Piazzolla – Las cuatro estaciones Porteñas (1965-70)
In deze Argentijnse lezing van de vier seizoenen is de zomer een nerveuze tango met een middendeel dat zwetend op apegapen ligt. Colaatje?