Wat is een sonatevorm?
sonatevorm
De sonatevorm is een muziekstructuur die bestaat uit een expositie, doorwerking en reprise.
Wat is een sonatevorm?
De sonatevorm is een veelgebruikte manier om een muziekstuk te structureren. De vorm bestaat uit een expositie, doorwerking en reprise. In de expositie worden twee contrasterende thema’s gepresenteerd: het eerste – doorgaans wat robuuster – staat in de hoofdtoonsoort, het tweede – lyrischer – in de dominant- of parallelle toonsoort.
Na deze al dan niet herhaalde episode volgt de doorwerking, waarin het thematisch materiaal wordt bewerkt. De reprise is een gevarieerde herhaling van de expositie, nu geheel in de hoofdtoonsoort.
Bleef de sonatevorm steeds hetzelfde?
De sonatevorm is sinds het midden van de achttiende eeuw een van de meest gebezigde vormen (vandaar ook wel ‘hoofdvorm’ genoemd), vooral in het openingsdeel van symfonieën, sonates en strijkkwartetten.
In de loop der tijd bleek het basisstramien een inspiratiebron voor talloze toevoegingen en varianten: een coda aan het eind, een inleiding (beide konden kort maar ook zeer uitgebreid zijn), niet twee maar meer thema’s of themagroepen, harmonische uitstapjes etcetera.
Wat is een sonatevorm?
De sonatevorm is een veelgebruikte manier om een muziekstuk te structureren. De vorm bestaat uit een expositie, doorwerking en reprise. In de expositie worden twee contrasterende thema’s gepresenteerd: het eerste – doorgaans wat robuuster – staat in de hoofdtoonsoort, het tweede – lyrischer – in de dominant- of parallelle toonsoort.
Na deze al dan niet herhaalde episode volgt de doorwerking, waarin het thematisch materiaal wordt bewerkt. De reprise is een gevarieerde herhaling van de expositie, nu geheel in de hoofdtoonsoort.
Bleef de sonatevorm steeds hetzelfde?
De sonatevorm is sinds het midden van de achttiende eeuw een van de meest gebezigde vormen (vandaar ook wel ‘hoofdvorm’ genoemd), vooral in het openingsdeel van symfonieën, sonates en strijkkwartetten.
In de loop der tijd bleek het basisstramien een inspiratiebron voor talloze toevoegingen en varianten: een coda aan het eind, een inleiding (beide konden kort maar ook zeer uitgebreid zijn), niet twee maar meer thema’s of themagroepen, harmonische uitstapjes etcetera.