Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier
column

Onbezoldigd komen opdraven als musicus

door Vrouwkje Tuinman
27 jan. 2020 27 januari 2020

Schrijfster en dichteres Vrouwkje Tuinman reflecteert in Preludium maandelijks op haar muziekleven. Deze maand: liefdadigheid.

Enige tijd terug figureerde op mijn diverse tijdlijnen veelvuldig een doorgeposte ‘vacature’ van een restaurant. Het etablissement zocht musici om de sfeer bij hun diners te verbeteren. Graag iets swingends. En o ja: gratis.

Niet lang geleden richtte hoboïst Dorine Schoon het Platform voor Freelance Musici op. Dat houdt zich onder meer bezig met het gebruik dat artiesten worden geacht onbezoldigd te komen opdraven. In cafés, bij openingen van ­exposities, maar ook op tv en radio, tijdens nieuwjaars- en pauzeconcerten.

Het is een praktijk waar meer ‘overdrachtelijke beroepen’ last van hebben – het is nu eenmaal lastiger de waarde van een choreografie, performancekunstwerk of in mijn geval gedicht te schatten dan pakweg die van een brood, een pond kaas of een geplakte achterband. Hoe vaak ik mezelf niet heb aangetroffen op het podium van een enthousiaste, uitverkochte zaal, met brandend in mijn zak de beloning: een consumptiebon. Al loont uiteraard ook het gevoel iets voor de werkgelegenheid te hebben gedaan. Immers: de directeur, afdeling marketing, kassamensen, schoonmakers, posterplakker en barmedewerkers kregen wél betaald.

De directeur, afdeling marketing, kassamensen, schoonmakers, posterplakker en barmedewerkers kregen wél betaald

In het restaurant van de advertentie mag de uitverkoren band overigens wel zijn cd’s verkopen. Helaas leert de ervaring dat je als zelfwinkelierend artiest weinig omzet maakt omdat a. je je geen mobiel pinapparaat kunt veroorloven en b. de mensen hun geld al hebben uitgegeven aan de maaltijd of het entreebewijs.

Gelukkig gloort er volgens de eigenaren toch een gouden toekomst aan de horizon. Immers, ‘wanneer het publiek goed op je muziek reageert zou het wel een dagelijks gebeuren kunnen worden’. Kijk eens aan. Als de musicus in kwestie nou overdag pakketten gaat bezorgen, of beter nog: ter plekke gaat afwassen, kan hij het zich nog veroorloven ook.

Vrouwkje Tuinman publiceerde vijf dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. In september verscheen haar nieuwe bundel Lijfrente. Ook brengt ze samen met Ingmar Heytze Wie is u? uit, over Wim T. Schippers.

Enige tijd terug figureerde op mijn diverse tijdlijnen veelvuldig een doorgeposte ‘vacature’ van een restaurant. Het etablissement zocht musici om de sfeer bij hun diners te verbeteren. Graag iets swingends. En o ja: gratis.

Niet lang geleden richtte hoboïst Dorine Schoon het Platform voor Freelance Musici op. Dat houdt zich onder meer bezig met het gebruik dat artiesten worden geacht onbezoldigd te komen opdraven. In cafés, bij openingen van ­exposities, maar ook op tv en radio, tijdens nieuwjaars- en pauzeconcerten.

Het is een praktijk waar meer ‘overdrachtelijke beroepen’ last van hebben – het is nu eenmaal lastiger de waarde van een choreografie, performancekunstwerk of in mijn geval gedicht te schatten dan pakweg die van een brood, een pond kaas of een geplakte achterband. Hoe vaak ik mezelf niet heb aangetroffen op het podium van een enthousiaste, uitverkochte zaal, met brandend in mijn zak de beloning: een consumptiebon. Al loont uiteraard ook het gevoel iets voor de werkgelegenheid te hebben gedaan. Immers: de directeur, afdeling marketing, kassamensen, schoonmakers, posterplakker en barmedewerkers kregen wél betaald.

De directeur, afdeling marketing, kassamensen, schoonmakers, posterplakker en barmedewerkers kregen wél betaald

In het restaurant van de advertentie mag de uitverkoren band overigens wel zijn cd’s verkopen. Helaas leert de ervaring dat je als zelfwinkelierend artiest weinig omzet maakt omdat a. je je geen mobiel pinapparaat kunt veroorloven en b. de mensen hun geld al hebben uitgegeven aan de maaltijd of het entreebewijs.

Gelukkig gloort er volgens de eigenaren toch een gouden toekomst aan de horizon. Immers, ‘wanneer het publiek goed op je muziek reageert zou het wel een dagelijks gebeuren kunnen worden’. Kijk eens aan. Als de musicus in kwestie nou overdag pakketten gaat bezorgen, of beter nog: ter plekke gaat afwassen, kan hij het zich nog veroorloven ook.

Vrouwkje Tuinman publiceerde vijf dichtbundels en vier romans. Als journalist werkt ze voor onder meer Trouw. In september verscheen haar nieuwe bundel Lijfrente. Ook brengt ze samen met Ingmar Heytze Wie is u? uit, over Wim T. Schippers.

Dit artikel wordt u gratis aangeboden door Preludium. Meer lezen? Abonneer dan nu.