Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier

Wat is het Quatuor Ébène?

Quatuor Ébène

kwartet

Het Quatuor Ébène ontstond in 1999 aan het Conservatoire de Parijs. Na lessen van het Quatuor Ysaÿe, Gábor Takács, Eberhard Feltz en György Kurtág kwam een internationale carrière op gang met meerdere prijzen van het ARD Concours in München in 2004 en een Borletti-Buitoni Trust Award in 2007.

Het viertal speelt meer dan het geijkte kwartetrepertoire: wat begon als voor de lol improviseren op pop- en jazznummers groeide uit tot een handelsmerk, zoals te horen op de albums Fiction (2010), Brazil (2014) en Eternal Stories (2017).

Ebene Quartet

Voor zijn discografie – met ook werken van Bartók, Debussy, Haydn, Fauré en broer en zus Mendelssohn – werd het Quatuor Ébène onderscheiden met onder meer de Gramophone Award, de BBC Music Magazine Award en de Midem Classical Award. Met countertenor Philippe Jaroussky maakte het kwartet het album Green, Schubert nam het op met bariton Matthias Goerne en cellist Gautier Capuçon, en in 2023 verschenen de Mozartkwintetten samen met altist Antoine Tamestit.

Beethoven Around the World, live-opnames van de zestien strijkkwartetten van Beethoven uit zalen verspreid over zes continenten, markeerde het twintigjarig bestaan van het Quatuor Ébène. Nog steeds spelen ze die cyclus, bijvoorbeeld in Suntory Hall in Tokio, de Philharmonie Berlin en Wigmore Hall in Londen. Sinds januari 2021 hebben de musici een strijkkwartetklas aan de Hochschule für Musik und Theater in München en sinds seizoen 2021/2022 presenteren ze een gezamenlijke strijkkwartetserie met het Belcea Quartet in het Wiener Konzerthaus.

Van 2022/2023 tot vorig seizoen was het Quatuor Ébène in residence bij Radio France, en in 2023/2024 bij de Philharmonie Luxembourg. In Het Concertgebouw debuteerde het Quatuor Ébène in de zomer van 2006 en het keerde geregeld terug, voor het laatst in mei 2024 met octetten samen met het Belcea Quartet.

Pierre Colombet heeft twee violen in bruikleen – de ‘Piatti’-­Stradivarius uit 1717 en een Matteo Goffriller uit 1736 – plus een strijkstok van Charles Tourte (Parijs, negentiende eeuw). ­Gabriel Le Magadure heeft een Guarneri del Gesù (Cremona, 1743/45) en een Guarneri van circa 1740 in bruikleen, en een strijkstok van Dominique Pecatte (ca. 1845). Marie Chilemme bespeelt de ‘Gibson’-­Stradivarius uit 1734 en een altviool van Marcellus Hollmayr (1625). De cello van Yuya Okamoto is een Giovanni Grancino (1682, Milaan).

Voor zijn discografie – met ook werken van Bartók, Debussy, Haydn, Fauré en broer en zus Mendelssohn – werd het Quatuor Ébène onderscheiden met onder meer de Gramophone Award, de BBC Music Magazine Award en de Midem Classical Award. Met countertenor Philippe Jaroussky maakte het kwartet het album Green, Schubert nam het op met bariton Matthias Goerne en cellist Gautier Capuçon, en in 2023 verschenen de Mozartkwintetten samen met altist Antoine Tamestit.

Beethoven Around the World, live-opnames van de zestien strijkkwartetten van Beethoven uit zalen verspreid over zes continenten, markeerde het twintigjarig bestaan van het Quatuor Ébène. Nog steeds spelen ze die cyclus, bijvoorbeeld in Suntory Hall in Tokio, de Philharmonie Berlin en Wigmore Hall in Londen. Sinds januari 2021 hebben de musici een strijkkwartetklas aan de Hochschule für Musik und Theater in München en sinds seizoen 2021/2022 presenteren ze een gezamenlijke strijkkwartetserie met het Belcea Quartet in het Wiener Konzerthaus.

Van 2022/2023 tot vorig seizoen was het Quatuor Ébène in residence bij Radio France, en in 2023/2024 bij de Philharmonie Luxembourg. In Het Concertgebouw debuteerde het Quatuor Ébène in de zomer van 2006 en het keerde geregeld terug, voor het laatst in mei 2024 met octetten samen met het Belcea Quartet.

Pierre Colombet heeft twee violen in bruikleen – de ‘Piatti’-­Stradivarius uit 1717 en een Matteo Goffriller uit 1736 – plus een strijkstok van Charles Tourte (Parijs, negentiende eeuw). ­Gabriel Le Magadure heeft een Guarneri del Gesù (Cremona, 1743/45) en een Guarneri van circa 1740 in bruikleen, en een strijkstok van Dominique Pecatte (ca. 1845). Marie Chilemme bespeelt de ‘Gibson’-­Stradivarius uit 1734 en een altviool van Marcellus Hollmayr (1625). De cello van Yuya Okamoto is een Giovanni Grancino (1682, Milaan).

Bijgewerkt op vrijdag 10 oktober 2025