Perry Hoogendijk begon op negenjarige leeftijd met het bespelen van de tenortuba. Hij kreeg de eerste lessen van zijn vader, waarna hij overstapte op de bastuba.

Hij studeerde aan het Hilversums Conservatorium en zette zijn studie voort aan de Conservatoria van Essen en Detmold, waar hij les kreeg van Hans Nickel. Ook maakte Perry Hoogendijk studiereizen naar Chicago, waar hij les kreeg van Rex Martin, Gene Pokorny en Charles Vernon en deelnam aan een van de laatste masterclasses die de vermaarde tubaïst en pedagoog Arnold Jacobs ooit gaf. In 1999 was Perry Hoogendijk finalist tijdens de solo-tubacompetitie van het TubaMania festival in Sydney.

Tussen 1996 en 2004 speelde Perry Hoogendijk bij het Noordhollands Philharmonisch Orkest (later Holland Symfonia). Sinds september 2004 is hij solotubaïst van het Concertgebouworkest en docent aan het Conservatorium van Amsterdam.

Perry Hoogendijk zet zich in voor het ontwikkelen van nieuw tubarepertoire. Zijn cd Quicksilver (2013) bevat nieuwe werken voor tuba solo begeleid door diverse HaFaBra-ensembles.

In 2019 nam Perry Hoogendijk twee nieuwe tuba’s via de Foundation Concertgebouworkest in gebruik, een F-tuba, gebouwd door Adams in Thorn, en een Bes-tuba (contrabastuba). Ook bespeelt hij een York C-tuba die de Amerikaanse Vrienden van het orkest hem schonken en een kleine F-tuba van Melton waar de Concertvrienden voor spaarden in 2009.

De Servische violiste Jelena Ristic maakt sinds april 2013 deel uit van de eerste violengroep van het Concertgebouworkest.

Jelena Ristic studeerde af aan de Kunstacademie van Novi Sad in de klas van Dejan Mihailović, en studeerde vervolgens in Amsterdam bij Ilya Grubert.

Tussen 2005 en 2007 soleerde ze bij het Symfonieorkest van Niš, het orkest van de Academie voor Schone Kunsten te Novi Sad en Het Gelders Orkest. In 2008 werd Jelena Ristic concertmeester van Het Gelders Orkest. Ze vervulde die functie ook bij enkele orkesten in Denemarken en was assistent-concertmeester bij Het Brabants Orkest en Holland Symfonia.

Jelena Ristic speelt op een viool van J.B. Vuillaume viool (ca. 1845) die voorheen door Tony Rous werd bespeeld tot zijn pensioen. Het instrument is eigendom van de Foundation Concertgebouworkest.

Marleen Asberg studeerde aan het Sweelinck Conservatorium in Amsterdam bij Herman Krebbers.

Ze won twee keer de eerste prijs tijdens de Iordens Viooldagen, een Zilveren Vriendenkrans en bereikte de finale van het Nationaal Vioolconcours Oskar Back in 1987. Nog voordat ze cum laude afstudeerde werd ze in 1991 aangenomen bij het Concertgebouworkest.

Marleen Asberg is regelmatig te beluisteren in verschillend samengestelde ensembles. Al sinds 1992 speelt ze de eerste viool in de Ebony Band. Solo-optredens gaf ze met onder andere Het Gelders Orkest en Nieuw Sinfonietta.

Marleen Asberg bespeelt sinds 2015 de in 1754 gebouwde viool J.B. Guadagnini viool uit de collectie van de Foundation Concertgebouworkest die voorheen bespeeld werd door de voormalige concertmeesters Viktor Libermann en Alexander Kerr.

De Italiaanse altvioliste Martina Forni groeide op te midden van vele soorten muziek. Door haar latere al even gevarieerde activiteiten in de muziek - van barokmuziek tot hedendaags via jazz en Argentijnse tango - ontwikkelde ze zich tot een eclectisch musicus.

Martina Forni studeerde magna cum laude af aan de conservatoria van zowel Verona als Amsterdam. Onder haar docenten en mentors bevinden zich Nobuko Imai, Michael Gieler, Umberto Forni en Anner Bijlsma.

In het seizoen 2007/2008 maakte ze deel uit van de Academie van het Concertgebouworkest. Martina Forni was lid van het Radio Filharmonisch Orkest en speelde vele jaren bij het Rotterdams Philharmonisch Orkest, het London Philharmonic Orchestra en Asko|Schönberg.

Sinds 2013 maakt ze deel uit van het Concertgebouworkest. Daarnaast speelt Martina Forni graag kamermuziek, zoals in het Il Faro Kwartet en Ensemble Lumaka, waarmee ze diverse prijzen won. Ze speelt ook barokaltviool en was soloaltist van Anima Eterna Brugge, Ensemble Zefiro en La Chambre Philharmonique.

Maartje-Maria den Herder is celliste bij het Concertgebouworkest sinds september 2014.

Ze studeerde ze aan het Utrechts Conservatorium bij Elias Arizcuren en haar broer Jeroen den Herder, en aan het Conservatorium van Amsterdam, waar ze in juni 2007 cum laude afstudeerde bij Dmitri Ferschtman. Masterclasses volgde ze bij o.a. Natalia Gutman, Ivan Monighetti, Heinrich Schiff en Janos Starker.

In het seizoen 2005/2006 nam ze deel aan de Academie van het Concertgebouworkest. Maartje-Maria de Herder won prijzen op het Prinses Christina Concours, het concours van de Stichting Jong Muziektalent Nederland en Cello Centraal. In 2006 won ze op het eerste Nationaal Celloconcours de tweede prijs, de publieksprijs én de prijs voor de beste vertolking van het verplichte werk.

Als soliste trad Maartje-Maria den Herder op met het Radio Symfonie Orkest, Amsterdam Sinfonietta en (in 2010) met het Residentie Orkest in de wereldpremière van het Dubbelconcert van Philip Glass.

Rob Dirksen studeerde aan de conservatoria van Utrecht en Rotterdam. Nog tijdens zijn studie werd hij benoemd tot solobassist bij Het Gelders Orkest, een functie die hij tien jaar zou bekleden.

Sinds augustus 2002 is Rob Dirksen lid van het Concertgebouworkest. Daarnaast was hij vele jaren vaste bassist van het Nieuw Ensemble en speelde hij veelvuldig bij onder meer Asko|Schönberg en Amsterdam Sinfonietta. Als docent contrabas is hij verbonden aan het Fontys Conservatorium in Tilburg.

Tijdens een tournee in de Verenigde Staten vond Rob Dirksen zijn huidige bas, gebouwd door G. Pedrazzini rond 1907. Deze bas werd door de Foundation Concertgebouworkest voor hem aangekocht en aan hem in bruikleen gegeven. Rob Dirksen is ook zeer actief als arrangeur en componist.

Bence Major is soloslagwerker bij het Concertgebouworkest sinds augustus 2014.

Hij werd geboren in het Hongaarse Szombathely en studeerde aan de muziekacademie van Debrecen, waar hij de Artisjus-prijs won. Hij continueerde zijn studie aan het Conservatorium van Amsterdam bij Gustavo Gimeno, Peter Prommel, Ramon Lormans, Victor Oskam, Arnold Marinissen en zijn huidige collega's Nick Woud en Mark Braafhart.

Voor zijn aanstelling bij het Concertgebouworkest remplaceerde hij er met grote regelmaat. Ook speelde hij bij onder meer het Nederlands Philharmonisch Orkest en het Boedapest Festival Orkest.

Tijdens zijn studie was hij lid van jeugdorkesten als het Gustav Mahler Jugendorchester, het European Union Youth Orchester en het Verbier Festival Orkest.

In het seizoen 2013/2014 was Bence Major als tweede soloslagwerker verbonden aan het Fins Radio Symfonie Orkest.

Bence Major is sinds 2014 slagwerkdocent aan het Conservatorium van Amsterdam, nadat hij er al eerder als assistent-docent werkzaam was.

Jeroen Bal is sinds januari 2019 in dienst van het Concertgebouworkest, als eerste pianist ooit in de geschiedenis van het orkest. Daarvoor remplaceerde hij al jarenlang op zeer regelmatige basis bij het Concertgebouworkest en diverse andere Nederlandse orkesten, en bij orkesten als het Mahler Chamber Orchestra, waarmee hij Stravinsky’s Petroesjka uitvoerde onder leiding van Pierre Boulez. Ook met het Concertgebouworkest speelde hij dit werk diverse malen.

Jeroen Bal vergezelde het orkest onder meer op tournees door Japan en de Verenigde Staten. Met orkestleden treedt hij veel op in kamermuziekverband. Zo nam hij in 2016 een cd op met Camerata RCO en vormt hij met violist Tjeerd Top en cellist Johan van Iersel het Vermeer Trio. In december 2017 maakte Jeroen samen met solotrompettist Omar Tomasoni een tournee van een maand door Japan.

Jeroen Bal studeerde bij Jan Wijn aan het Conservatorium van Amsterdam. Hij was finalist op het Prinses Christina Concours, won de ‘Vriendenkrans’ van Het Concertgebouw en bereikte in 1996 de halve finale van het Internationale Franz Liszt Pianoconcours in Utrecht.