Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier

Wie is Leif Ove Andsnes?

Leif Ove Andsnes

piano

Leif Ove Andsnes groeide na zijn studie bij Jiri Hlinka en Jacques De Tiège uit tot een van de toonaangevende pianisten van deze tijd. Hij verschijnt als solist regelmatig bij beroemde orkesten als de New York Philharmonic, het London Symphony Orchestra, de Berliner Philharmoniker en het Symphonieorchester des Bayerischen Rundfunks. In 2003 debuteerde hij bij het Concert­gebouworkest.

Met het Mahler Chamber Orchestra begon hij onlangs aan het meerjarige project ‘Fokus Mozart 1785-86’, dat concerten en festivals op drie continenten omvat. Een eerdere grootse onderneming van de Noorse pianist was de ‘Beethoven Journey’, waarin hij in ruim 230 concerten het werk van de genoemde componist onderzocht.

 

 

Leif Ove Andsnes

foto: Gregor Hohenberg

Onder de vele onderscheidingen die Leif Ove Andsnes in ontvangst mocht nemen, zijn zes Gramophone Awards en de Peer Gynt Prijs.

In Het Concertgebouw maakte Leif Ove Andsnes zijn debuut in de Kleine Zaal in november 2000 met een duorecital met cellist Heinrich Schiff, en in de Grote Zaal later dat seizoen in Brahms’ Eerste pianoconcert met het Deens Nationaal Radio Symfonie Orkest.

De laatste keren dat Leif Ove Andsnes in Het Concertgebouw te beluisteren was, was in februari 2011 met twee uitvoeringen van Brahms’ Tweede pianoconcert bij het Concertgebouworkest onder leiding van Mariss Jansons.

Onder de vele onderscheidingen die Leif Ove Andsnes in ontvangst mocht nemen, zijn zes Gramophone Awards en de Peer Gynt Prijs.

In Het Concertgebouw maakte Leif Ove Andsnes zijn debuut in de Kleine Zaal in november 2000 met een duorecital met cellist Heinrich Schiff, en in de Grote Zaal later dat seizoen in Brahms’ Eerste pianoconcert met het Deens Nationaal Radio Symfonie Orkest.

De laatste keren dat Leif Ove Andsnes in Het Concertgebouw te beluisteren was, was in februari 2011 met twee uitvoeringen van Brahms’ Tweede pianoconcert bij het Concertgebouworkest onder leiding van Mariss Jansons.

Bijgewerkt op woensdag 11 september 2019