Ik kocht een draadloze deurbel, en belandde bij iets ondraaglijks

In wat achteraf de rustigste jaren van mijn leven moeten zijn geweest bezat ik geen werkende deurbel. Er was iets mis, wat volgens de woningbouwvereniging alleen hersteld kon worden door alle plafondplaten van de gang te verwijderen.

Dan heb je aan mij als huurder een goeie. Ik haak af en accepteer de situatie, zoals ik ook al heel lang aanvaard dat er permanent kortsluiting op mijn zolder is (en dus geen licht) en niet alle keukenkastjes nog dicht kunnen, of juist open.

Maar ik heb ook buren. Die rekenen erop dat ik (immers thuiswerkend) hun pakketjes aanneem, en desgewenst ook weer aan hen uitreik. Dus bonkten ze op het raam, dat het zo niet langer kon.

Ik kocht een draadloze bel (dan heb je geen last van die plafondplaten) met maar liefst 51 geluiden. Deze zijn onder te verdelen in twee categorieën:
1. Waar komt toch plotseling die vreemde muziek vandaan?
2. Je rot schrikken.

Steeds als ik effect 1 of 2 meemaak, kies ik een volgend geluid. De meeste zijn rechtenvrije, synthetische varianten op enigszins tot zeer bekend voorkomende muziek. Für Elise, maar dan met een beat eronder. Tsjaikov­ski’s Dans van de suikerfee, maar dan met meer energie, alsof ze ook echt een suikerkick meemaakt. Er zijn een aantal spetterende samba’s, iets wat in de verte lijkt op Let It Be, maar ook Happy Birthday en Last Christmas. Een gewone rechttoe rechtaan dingdong ben ik nog niet tegengekomen. Wel de Air van Bach, die je normaal vooral op uitvaarten hoort.

Sinds vandaag ben ik aanbeland bij iets onverdraaglijks. Ik ken het ergens van, maar wat is het? Mozart? Haydn? Een vroege Beethoven? Omdat er synthetische vogels doorheen kwetteren kan ik het niet op internet opzoeken. Zal ik ooit nog rust kennen?