Verloving
door Anna de Vey Mestdagh 24 aug. 2022 24 augustus 2022
Tweede violiste in het Concertgebouworkest Anna de Vey Mestdagh laat in haar maandelijkse column weten wat haar zoal bezighoudt. Deze week: het orkest heeft een nieuwe chef!
Het is eindelijk zover, we hebben een chef-dirigent! Nou ja, officieel begint hij in die hoedanigheid pas in september 2027 omdat hij in de tussentijd nog verplichtingen heeft bij andere orkesten, maar de verloving is een feit en hij zal de komende jaren behoorlijk zichtbaar zijn bij het Concertgebouworkest. Zo opent hij dit seizoen met de Zesde symfonie van Mahler, een werk dat tot ons kernrepertoire behoort en niet zomaar iedere dirigent wordt toebedeeld. Vervolgens gaan we met hem op tournee naar onder andere de Philharmonie in Berlijn, één van de belangrijkste buitenlandse concertzalen, en komt hij tot volgende zomer nog viermaal terug met uiteenlopende programma’s.
Hoe we zo bij Klaus Mäkelä zijn gekomen? Heel voor de hand liggend is het niet, hij is pas 26 jaar oud en nog maar een paar keer bij ons te gast geweest. Maar ja, zo kan het gaan bij grote liefdes, de vlam slaat in de pan en dan is er geen houden meer aan. In drie stemrondes werd hij met een overweldigende meerderheid van stemmen door de orkestleden gekozen. Dat nam natuurlijk de nodige tijd in beslag, ook omdat er eerst nog gestemd moest worden welke stemprocedure er gehanteerd zou worden. Jawel, zo democratisch gaat het er bij ons aan toe! Dat het daarna nog een tijd heeft geduurd voordat de uitslag bekend werd gemaakt heeft alles te maken met de contracten die Mäkelä zelf dus heeft bij andere orkesten.
De vlam sloeg in de pan en toen was er geen houden meer aan.
De vraag blijft waarom we zo gek op hem zijn. Het antwoord is simpel. Hij is dirigeer-technisch extreem begaafd, met zijn handen en gezichtsuitdrukking brengt hij iedere finesse perfect over. Ook is hij extreem muzikaal begaafd, zijn tempi kloppen en zijn muziek stroomt. Maar het allerbelangrijkste: hij is extreem communicatief, hij luistert en reageert op wat er gebeurt in het orkest, en zo is er constant interactie. Dat laatste is volgens mij hét geheim van iedere goede relatie. Nu maar hopen dat de relatie die lange verlovingstijd overleeft, en dat we extreem gelukkig worden samen!
Het is eindelijk zover, we hebben een chef-dirigent! Nou ja, officieel begint hij in die hoedanigheid pas in september 2027 omdat hij in de tussentijd nog verplichtingen heeft bij andere orkesten, maar de verloving is een feit en hij zal de komende jaren behoorlijk zichtbaar zijn bij het Concertgebouworkest. Zo opent hij dit seizoen met de Zesde symfonie van Mahler, een werk dat tot ons kernrepertoire behoort en niet zomaar iedere dirigent wordt toebedeeld. Vervolgens gaan we met hem op tournee naar onder andere de Philharmonie in Berlijn, één van de belangrijkste buitenlandse concertzalen, en komt hij tot volgende zomer nog viermaal terug met uiteenlopende programma’s.
Hoe we zo bij Klaus Mäkelä zijn gekomen? Heel voor de hand liggend is het niet, hij is pas 26 jaar oud en nog maar een paar keer bij ons te gast geweest. Maar ja, zo kan het gaan bij grote liefdes, de vlam slaat in de pan en dan is er geen houden meer aan. In drie stemrondes werd hij met een overweldigende meerderheid van stemmen door de orkestleden gekozen. Dat nam natuurlijk de nodige tijd in beslag, ook omdat er eerst nog gestemd moest worden welke stemprocedure er gehanteerd zou worden. Jawel, zo democratisch gaat het er bij ons aan toe! Dat het daarna nog een tijd heeft geduurd voordat de uitslag bekend werd gemaakt heeft alles te maken met de contracten die Mäkelä zelf dus heeft bij andere orkesten.
De vlam sloeg in de pan en toen was er geen houden meer aan.
De vraag blijft waarom we zo gek op hem zijn. Het antwoord is simpel. Hij is dirigeer-technisch extreem begaafd, met zijn handen en gezichtsuitdrukking brengt hij iedere finesse perfect over. Ook is hij extreem muzikaal begaafd, zijn tempi kloppen en zijn muziek stroomt. Maar het allerbelangrijkste: hij is extreem communicatief, hij luistert en reageert op wat er gebeurt in het orkest, en zo is er constant interactie. Dat laatste is volgens mij hét geheim van iedere goede relatie. Nu maar hopen dat de relatie die lange verlovingstijd overleeft, en dat we extreem gelukkig worden samen!
De invoelende kracht van muziek
Wat is de meest ideale orkestopstelling?
Wat als je als orkestmusicus te laat bent?
Met een nieuwe partituur spelen
Hoe zorg je ervoor dat het geen kakofonie wordt?
Hierom is het orkest zo gek op Klaus Mäkelä
Bijgeluiden in de concertzaal
Ook orkestleden hebben wel eens frustraties
Hoe luid spelen we eigenlijk?
Traditie