Sopraan Axelle Fanyo: ‘Twintig minuten voor aanvang barst ik vaak opeens van de energie’
door Inge Jongerman 24 jan. 2023 24 januari 2023
Hoe ziet de werkdag van een zangeres eruit? Eerst koffie, thee, uurtje mediteren? Axelle Fanyo doet haar dagelijkse routine uit de doeken.
-
Axelle Fanyo
Axelle Fanyo
-
Axelle Fanyo
Axelle Fanyo
‘Op de dag van een recital lig ik het liefst de hele dag in bed. Ik ben dan een soort zombie waaruit alle energie is weggezogen, zelfs lunchen kost me te veel moeite. Twee uur voordat het concert begint, roep ik mezelf tot de orde met behulp van visualisatie-oefeningen: ik plaats mezelf op een podium en creëer daarbij een goed gevoel, dat geeft zelfvertrouwen.
Nadat ik klaar ben met mijn haar en make-up vertrek ik naar de concertzaal waar ik een beetje inzing en het verder rustig aan doe. Twintig minuten voor aanvang van het recital barst ik vaak opeens van de energie, alsof er een vulkaan op uitbarsten staat. Dan wil ik het liefst het podium opstormen om mijn muziek te delen met het publiek.
Studeren doe ik thuis, in mijn kleine appartement in Parijs, de stad waar ik ben opgegroeid. Ik ben heel gedisciplineerd en studeer veel, gelukkig heb ik fijne buren.
De ochtenden gebruik ik om teksten en partituren te bestuderen. Mijn liedteksten en vertalingen schrijf ik met de hand uit in een notitieboekje, dan beklijft het beter. Vanuit mijn achtergrond als musicoloog ga ik graag de diepte in en lees ik alles wat los en vast zit over het repertoire.
‘Ik lees alles wat los en vast zit over het repertoire’
Mijn hart ligt bij het geven van recitals, ook al mag ik dit, vanwege mijn operacarrière, van mijn agent niet hardop zeggen. Kamermuziek is toch wel heel speciaal, dat heb ik als violist ook zo ervaren. Ik houd ervan om in een intieme setting mijn verhaal te vertellen.
Toen Julius Drake mij vroeg om samen met hem een recital te verzorgen in, volgens hem, de zaal met de mooiste akoestiek ter wereld, kon ik mijn geluk niet op. Het programma is een reflectie van mijzelf. Mijn exotische achtergrond, mijn Afrikaanse en Caribische roots, hoor je terug in Ravels Shéhérazade en cabaretliederen van Weill en Bolcom. Daarbij ben ik op en top Parisienne, dus mocht het Franse repertoire van Poulenc en Aubert niet ontbreken. Het wordt een feestje.’
Wie is Axelle Fanyo?
De Eigen Programmering van Het Concertgebouw haalt in het lopende seizoen een flink aantal Hemelbestormers naar Amsterdam. Die karakterisering is Axelle Fanyo op het lijf geschreven: sinds ze in 2018 halve finalist werd in de Koningin Elisabethwedstrijd in Brussel verovert de veelzijdig opgeleide Française in hoog tempo de internationale podia.
‘Op de dag van een recital lig ik het liefst de hele dag in bed. Ik ben dan een soort zombie waaruit alle energie is weggezogen, zelfs lunchen kost me te veel moeite. Twee uur voordat het concert begint, roep ik mezelf tot de orde met behulp van visualisatie-oefeningen: ik plaats mezelf op een podium en creëer daarbij een goed gevoel, dat geeft zelfvertrouwen.
Nadat ik klaar ben met mijn haar en make-up vertrek ik naar de concertzaal waar ik een beetje inzing en het verder rustig aan doe. Twintig minuten voor aanvang van het recital barst ik vaak opeens van de energie, alsof er een vulkaan op uitbarsten staat. Dan wil ik het liefst het podium opstormen om mijn muziek te delen met het publiek.
Studeren doe ik thuis, in mijn kleine appartement in Parijs, de stad waar ik ben opgegroeid. Ik ben heel gedisciplineerd en studeer veel, gelukkig heb ik fijne buren.
De ochtenden gebruik ik om teksten en partituren te bestuderen. Mijn liedteksten en vertalingen schrijf ik met de hand uit in een notitieboekje, dan beklijft het beter. Vanuit mijn achtergrond als musicoloog ga ik graag de diepte in en lees ik alles wat los en vast zit over het repertoire.
‘Ik lees alles wat los en vast zit over het repertoire’
Mijn hart ligt bij het geven van recitals, ook al mag ik dit, vanwege mijn operacarrière, van mijn agent niet hardop zeggen. Kamermuziek is toch wel heel speciaal, dat heb ik als violist ook zo ervaren. Ik houd ervan om in een intieme setting mijn verhaal te vertellen.
Toen Julius Drake mij vroeg om samen met hem een recital te verzorgen in, volgens hem, de zaal met de mooiste akoestiek ter wereld, kon ik mijn geluk niet op. Het programma is een reflectie van mijzelf. Mijn exotische achtergrond, mijn Afrikaanse en Caribische roots, hoor je terug in Ravels Shéhérazade en cabaretliederen van Weill en Bolcom. Daarbij ben ik op en top Parisienne, dus mocht het Franse repertoire van Poulenc en Aubert niet ontbreken. Het wordt een feestje.’
Wie is Axelle Fanyo?
De Eigen Programmering van Het Concertgebouw haalt in het lopende seizoen een flink aantal Hemelbestormers naar Amsterdam. Die karakterisering is Axelle Fanyo op het lijf geschreven: sinds ze in 2018 halve finalist werd in de Koningin Elisabethwedstrijd in Brussel verovert de veelzijdig opgeleide Française in hoog tempo de internationale podia.
Janine Jansen: ’Geen dag is hetzelfde’
Iris Hond: ‘Ik ben ongelooflijk streng voor mezelf’
Componist Thomas Larcher: ‘De piano gebruik ik zelden’
Mezzosopraan Olivia Vermeulen: ‘Ik ben een beetje bijgelovig’
Pianist Ronald Brautigam: ‘Richard Strauss’ Alpensinfonie is de ideale fietsmuziek’
De werkdag van Augustin Hadelich
Sopraan Lilian Farahani: ‘De beste studiedag betekent soms niets doen’
Violiste Liza Ferschtman: ‘Beginnen met studeren vind ik lastig’
Dirigent Duncan Ward: ‘Soms mondt het uit in nachtelijke schrijfsessies’
Pianist Jan Lisiecki: ‘Je zult mij nooit zien met een koptelefoon op’
Pianist/klavecinist Kristian Bezuidenhout: ‘Om zes uur is het steevast happy hour’
Pianist Stephen Hough: ‘Ik werk op de gekste plekken’
Sopraan Axelle Fanyo: ‘Twintig minuten voor aanvang barst ik vaak opeens van de energie’
Componist Anna Thorvaldsdottir: ‘Ik speel de muziek af in mijn hoofd’
Componist Sally Beamish: ‘De ‘pomodoro-techniek’ is een enorme concentratie-booster’
Pianist Daniel Ciobanu: ‘Ik zit vaak tot midden in de nacht achter de vleugel’
Dirigent Bas Wiegers: ‘Om zeven uur ’s ochtends zit ik al met mijn neus in een partituur’
Dirigent Jasper Staps: ‘Ik volgde een militaire opleiding van tien weken’
Iveta Apkalna: ‘Het leven van een concertorganist speelt zich veelal ’s nachts af’
Muzikantenechtpaar Marie-Elisabeth Hecker en Martin Helmchen: ‘We reizen met onze eigen grote familiebus’
Violist Frank Peter Zimmermann: ‘Desnoods leef ik maar een paar jaar korter’
