Jos de Lange: ‘Ik zou nog liever mijn fagot kwijtraken dan mijn rietendoos’

Fagot

Mijn fagot heb ik al dertig jaar. Ik heb er van alles aan veranderd. Akoestisch, maar ook de kleppen heb ik dichter bij elkaar laten zetten. Ik heb nogal grote ‘zwemvliezen’, daardoor kan ik mijn vingers lastig spreiden. Zwemmen kan ik trouwens als de beste. De ivoren ring is ooit vervangen door een kunststof exemplaar. Anders mag ik Amerika niet in.

Foto’s

Dit zijn mijn dochters Adinda en Akelei in verschillende leeftijdsfases. Ik heb er steeds foto’s bijgeplakt. Inmiddels zijn het twee mooie dames van 25 en 27.

Schetsboekje

Tekenen is een hobby, heerlijk pretentieloos. Ik kan helemaal opgaan in die flow. Hier een typisch coronatekeningetje: Nederlandse koetjes in de wei.

Baton

Dat dirigeren van mij stelt niks voor. Het is meer voor de grap. Heel af en toe is het handig als ik ergens de maat kan aangeven.

Gereedschap

De fagot is een gevoelig instrument, er kan van alles misgaan. Het allerdunste vijltje kocht ik in Japan. Ook collega’s maken dankbaar gebruik van mijn uitgebreide ­reparatieset.

Rieten

Ik zou nog liever mijn fagot kwijtraken dan mijn rietendoos. Zo’n riet is zo persoonlijk, daarmee maak je je klank. Mijn rieten maak ik zelf. Een tijdrovend klusje. Op iedere tien of twintig rieten is er één goed exemplaar.

Kist

Dit is nog een oude houten kist. Tegenwoordig worden ze van kunststof of glasvezel gemaakt. Ik heb hem helemaal naar wens ingedeeld. Het is echt mijn eigen ‘huisje’.