Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier

Wat is een divertimento?

divertimento

Een divertimento is een muziekvorm in meerdere delen bedoeld als gelegenheidsmuziek

Wat is een divertimento?

Een divertimento is een muziekstuk dat bedoeld is als gelegenheids- of achtergrondmuziek. Een divertimento kan uit één tot meer dan tien delen bestaan. Veel achttiende eeuwse divertimenti (meervoud) hebben een symmetrische vijfdelige indeling volgens het schema Allegro-Menuet-Andante-Menuet-Allegro. Mozart schreef enkele beroemde divertimenti.

Hoe heeft het divertimento zich ontwikkeld?

Aan het einde van de zeventiende eeuw kwam het woord divertimento voor het eerst voor in de titel van een verzameling werken van de Italiaanse componist Carlo Grossi. Gedurende de achttiende eeuw groeide het divertimento uit tot een lichtvoetige compositie voor een divers ensemble vergelijkbaar met de Serenade of Notturno. Ook de oorsprong van het strijkkwartet ligt in het achttiende eeuwse divertimento. Haydn noemde zijn eerste strijkkwartetten 'divertimenti'. In de negentiende eeuw raakte deze lichte, vrije vorm uit de gratie. In de twintigste eeuw keerde de naam weer geregeld terug in lichtvoetigere werken van onder anderen Britten, Stravinsky en Prokofjev.

Wat is een divertimento?

Een divertimento is een muziekstuk dat bedoeld is als gelegenheids- of achtergrondmuziek. Een divertimento kan uit één tot meer dan tien delen bestaan. Veel achttiende eeuwse divertimenti (meervoud) hebben een symmetrische vijfdelige indeling volgens het schema Allegro-Menuet-Andante-Menuet-Allegro. Mozart schreef enkele beroemde divertimenti.

Hoe heeft het divertimento zich ontwikkeld?

Aan het einde van de zeventiende eeuw kwam het woord divertimento voor het eerst voor in de titel van een verzameling werken van de Italiaanse componist Carlo Grossi. Gedurende de achttiende eeuw groeide het divertimento uit tot een lichtvoetige compositie voor een divers ensemble vergelijkbaar met de Serenade of Notturno. Ook de oorsprong van het strijkkwartet ligt in het achttiende eeuwse divertimento. Haydn noemde zijn eerste strijkkwartetten 'divertimenti'. In de negentiende eeuw raakte deze lichte, vrije vorm uit de gratie. In de twintigste eeuw keerde de naam weer geregeld terug in lichtvoetigere werken van onder anderen Britten, Stravinsky en Prokofjev.