Nog geen account of wachtwoord vergeten? Klik hier

Wie is Steve Reich?

Steve Reich

componist

Steve Reich is een hedendaagse Amerikaanse componist. Hij wordt vaak geschaard onder het minimalisme, en ontwikkelde de compositietechniek phase shifting

Jonge jeugd

Steve Michael Reich werd op 3 oktober 1936 geboren te New York. Zijn moeder, June Sillman is songtekstschrijfster voor Broadway-musicals.

Toen Reich één jaar oud was scheidden zijn ouders. Hij bracht zijn jeugd hierom door in zowel Los Angeles als California, en reisde tussen beide plaatsen per trein, met zijn nanny. Uit die ervaring put Reich later in zijn werk Different trains (1988).

Opleiding

Na piano- en (jazz)drumlessen in zijn jeugd ging Reich naar de Cornell-universiteit, waar hij in 1957 cum laude afstudeerde in de filosofie (weliswaar met een minor in muziek).

Hierna leerde hij verder in de muziek: eerst bij de jazzcomponist Hall Overton, daarna op Juilliard en ten slotte op het Mills College in Oakland te Californië. Op laatstgenoemde locatie studeerde Reich onder Luciano Berio en Darius Milhaud. Hier voltooide hij ook in 1963 zijn opleiding.

Gedurende zijn carrière bleef Reich leergierig. Zo studeerde hij in de jaren zeventig Afrikaanse percussiemuziek in Accra en gamelan te Seattle en Berkeley, welke invloed kregen op zijn muziek.

Phasing fase

Reich begon zijn componistencarrière met het schrijven van twaalftoonsmuziek, maar dit hield niet lang stand. In 1964 speelde hij als slagwerker mee met de première van Terry Riley’s In C, dat misschien wel het eerste ‘grote’ minimalistische muziekstuk kan worden genoemd.

In In C wordt hetzelfde muzikale materiaal gespeeld (of gezongen) door verschillende musici die veel op eigen initiatief mogen bepalen, bijvoorbeeld wanneer ze invallen of hoe vaak zij een maat willen herhalen.

  • Steve Reich

    foto: Jeffrey Herman

    Steve Reich

    foto: Jeffrey Herman

  • Philip Glass (l) en Steve Reich

    Philip Glass (l) en Steve Reich

  • Steve Reich

    foto: Jeffrey Herman

    Steve Reich

    foto: Jeffrey Herman

  • Philip Glass (l) en Steve Reich

    Philip Glass (l) en Steve Reich

Dit inspireerde Reich tot het maken van enkele tapecomposities, beginnend met It’s gonna rain (1965), waarin hij gebruikmaakt van de techniek ‘phasing’. Reich neemt een kort stukje spraakopname en speelt deze tegelijkertijd af op twee verschillende kanalen; één van deze kanalen laat hij geleidelijk versnellen, waardoor deze ‘out of phase’ raakt met de oorspronkelijke opname. Dit proces blijft hij herhalen tot de twee kanalen weer samenkomen.

Reich maakte van 1965 tot 1972 bijna uitsluitend van deze techniek, ook voor instrumentale stukken. De bekendste voorbeelden hiervan zijn Piano phase (1967) en Clapping music (1972).

Post-phasing fase

Na 1972 is Reichs muziek steeds traditioneler geworden, met meer ruimte voor verschillende melodieën en verschuivingen in de harmonie.

Reich is zich gaan baseren op zulke uiteenlopende muzikale bronnen als de middeleeuwse componist Perotinus (Proverb, 1995) en de experimentele rockband Radiohead (Radio rewrite, 2012). Geleidelijke verandering is (tot nu toe) altijd een belangrijk element van zijn muziek gebleven.

Ook buiten de klassieke muziek heeft Reich navolg; zo in 2013 gaf hij een concert op Lowlands.

Dit inspireerde Reich tot het maken van enkele tapecomposities, beginnend met It’s gonna rain (1965), waarin hij gebruikmaakt van de techniek ‘phasing’. Reich neemt een kort stukje spraakopname en speelt deze tegelijkertijd af op twee verschillende kanalen; één van deze kanalen laat hij geleidelijk versnellen, waardoor deze ‘out of phase’ raakt met de oorspronkelijke opname. Dit proces blijft hij herhalen tot de twee kanalen weer samenkomen.

Reich maakte van 1965 tot 1972 bijna uitsluitend van deze techniek, ook voor instrumentale stukken. De bekendste voorbeelden hiervan zijn Piano phase (1967) en Clapping music (1972).

Post-phasing fase

Na 1972 is Reichs muziek steeds traditioneler geworden, met meer ruimte voor verschillende melodieën en verschuivingen in de harmonie.

Reich is zich gaan baseren op zulke uiteenlopende muzikale bronnen als de middeleeuwse componist Perotinus (Proverb, 1995) en de experimentele rockband Radiohead (Radio rewrite, 2012). Geleidelijke verandering is (tot nu toe) altijd een belangrijk element van zijn muziek gebleven.

Ook buiten de klassieke muziek heeft Reich navolg; zo in 2013 gaf hij een concert op Lowlands.

Bijgewerkt op dinsdag 24 september 2019